ROLA RZEŹB W ARCHITEKTURZE NOWOŻYTNYCH ZAŁOŻEŃ PAŁACOWO-PARKOWYCH NA PRZYKŁADZIE BIAŁEGOSTOKU I RADZYNIA PODLASKIEGO
TOMASZ DZIUBECKI
Badania nad nowożytną architekturą pałacową w Polsce wymagają uwzględniania wielu czynników składających się na rozumienie jej formy i znaczenia. Niemałą rolę odgrywa rzeźba. Wobec wielu zniszczeń dziejowych, jakim ulegało wyposażenie i dekoracja rezydencji magnackich w Polsce, szczególnej uwagi wymagają dzieła sztuki rzeźbiarskiej należące do najwybitniejszych przykładów osiemnastowiecznej architektury pałacowej w Polsce – założeń pałacowych w Białymstoku i Radzyniu Podlaskim. Rozległe analizy ikonograficzne pozwoliły uchwycić symboliczne funkcje rzeźb tych założeń, określając wielowarstwową warstwę znaczeń architektury rezydencji magnackich w odniesieniu do kultury epoki saskiej.
Słowa kluczowe: pałace, rzeźba, symbolika, antyk, tradycja, Białystok, Radzyń Podlaski