DZIAŁ OPIEKI NAD ZABYTKAMI SZTUKI I KULTURY W PAŁACU RZĄDOWYM NA POWSZECHNEJ WYSTAWIE KRAJOWEJ W POZANIU W 1929 ROKU

GABRIELA KLAUSE

Wystawa Rządowa na Powszechnej Wystawie Krajowej, w ramach której został zorganizowany skromny dział poświęcony ochronie i konserwacji zabytków, zajmowała jeden z najbardziej eksponowanych budynków - Pałac Rządowy (przyszłe Collegium Chemicum Uniwersytetu Poznańskiego). Autorem merytorycznej wizji wystawy konserwatorskiej i zarazem osobą odpowiedzialną za dobór materiałów graficznych oraz koordynację przygotowań prowadzonych przez poszczególne Oddziały Sztuki Urzędów Wojewódzkich, był Jerzy Remer, późniejszy konserwator generalny. Rodząca się w niezwykłym trudzie wystawa zmobilizowała i skonsolidowała rozproszone, pracujące w trudnych warunkach, niedoinwestowane okręgi konserwatorskie obejmujące dwa, niekiedy nawet trzy województwa, i co najważniejsze przyspieszyła podjęcie systematycznych prac inwentaryzacyjnych zabytków architektury. Sukces wystawy wpłynął ostatecznie na utworzenie Centralnego Biura Inwentaryzacyjnego, specjalistycznej instytucji, która odtąd kierowała akcją inwentaryzacyjną obejmującą zabytki sztuki od X do poł. XIX w. Celem ostatecznym było opracowanie i wydanie drukiem polskiego inwentarza zabytków sztuki, niestety przed wybuchem drugiej wojny światowej wydano tylko pierwsze tomy.